Akademia Wampirów 3: Pocałunek Cienia – Richelle Mead

Nie raz już wspominałam, ale i tak w kółko będę to powtarzać. „Akademia Wampirów” jest, bezapelacyjnie, najlepszą serią o nastoletnich wampirach, jaką czytałam! Trzecia część, którą właśnie skończyłam tylko to potwierdza, bo ja naprawdę rzadko kiedy ronię łzę po zakończeniu powieści (Jedną? Ty płakałaś jak bóbr! Dop. Raven). Jest mi bardzo trudno nie sięgnąć po kolejną książkę, zwłaszcza po TAKIM zakończeniu, ale tak bardzo lubię Rose & resztę, że mam zamiar sobie tę serię dawkować raz na ruski rok 😛

Niecodzienny konkurs :)

Jesień w pełni, pora więc Was lekko rozgrzać kolejnym konkursem.  😉

Do wygrania jest powieść z serii Babie Lato: „Seranada czyli moje życie niecodzienne” Małgorzaty Gutowskiej – Adamczyk.

 

Tutaj pojawił się drobny problem. Jakie ciężkie, wymagające wysiłku, potu i przelanych łez, zadanie mamy uszykować. Pomysł nasunął się sam, wystarczyło przeczytać opis powieści:

Życie trzydziestoletniej Kasi, niespełnionej aktorki Białostockiego Teatru Lalek, odmienia się nagle podczas pewnej podróży pociągiem. Zostaje dostrzeżona przez członka ekipy pracującej przy popularnym serialu „Życie codzienne”. Takiej szansy nie może zmarnować. Wkrótce zastąpi odtwórczynię głównej roli. Jak się okaże, nie tylko na planie filmowym…

Kasia znalazła się w dość ciekawej sytuacji. Co Wy byście zrobili na jej miejscu?

Zadanie brzmi:
Budzisz się nagle i okazuje się, że jesteś ulubioną/ym bohaterką/em swojej ukochanej powieści. Napisz, jaką postacią i z jakiej książki jesteś. Krótko (max 10 zdań) opisz swoją pierwszą reakcję w tej dziwnej

Skald: Karmiciel kruków – Łukasz Malinowski

Wydaje się, że współczesna literatura pokochała wikingów. Powieści, w których skandynawscy bohaterowie grają główne skrzypce, mnożą się i wygląda na to, że będzie ich coraz więcej. Łukasz Malinowski to specjalista historii średniowiecznej Skandynawii, mający na koncie szereg publikacji dotyczących tego tematu. Skald. Karmiciel kruków to jego literacki debiut. Debiut bardzo udany.

Nie zadzieraj nosa, Devon! – Lauren Barnholdt

Minął rok odkąd przeczytałam „Wakacyjną Tożsamość”, czyli początek przygód trzynastoletniej kłamczuszki o imieniu Devon Delaney. W końcu zabrałam się za kontynuację i nie zawiodłam się na niej 🙂 Powiadam wam, że nie ma nic lepszego na poprawienie humoru niż książki dla młodszych nastolatek, bo ich perypetie nie wkurzają, tylko rozśmieszają (ewentualnie załamują) i sprawiają, że człowiek się odpręża po nudnym (ciężkim) dniu pracy 😉

Igrzyska śmierci – Suzanne Collins

Przez dłuższy czas starałam się omijać książkowe bestsellery. Tak było z „Igrzyskami Śmierci”. Byłam pewna, że znowu natnę się na jakieś badziewie, które zostało najzwyczajniej w świecie przereklamowane. Stwierdziłam, że poczekam z czytaniem tej serii do momentu, aż ucichnie medialny szum wokół niej. Starałam się też unikać tych mega pozytywnych recenzji, które raz za razem, wyrastały na wszelkich serwisach i blogach książkowych, jak grzyby po deszczu. No bo ile można czytać o tym samym. Tu zachwyty, tam zachwyty…
Powoli kolekcjonowałam na pułkach całą trylogie. Cześć pierwszą dostałam z jakiejś książkowej wymianki, trzecią wygrałam w konkursie, drugą dostałam w prezencie. I tak leżały, chyba przez dobry rok albo półtora…

Stosik 69

Niestety ostatnio nie miałam czasu szukać przyszłych, ewentualnych stosów, dlatego dziś, kiedy nadeszła środa (i moja kolej), zdesperowana zajrzałam do lodówki.

Śmierć mówi w moim imieniu – Joe Alex (Maciej Słomczyński)

To moja druga powieść z Joe Alexem w roli głównej i na pewno nie ostatnia 😉 Już kupiłam kilka powieści rodzimego pisarza i mam zamiar je kiedyś przeczytać, a na razie leżą sobie na stosie innych czekających na swoją kolej. Książka krótka, bo niecałe 150 stron, więc pochłonęłam ją w dwa wieczory.

Stosik 68

Hello 😉

Dzisiaj przygotowałam dla was stosik, podobny do tego, ktory Martycja dawała w zeszłym roku 😉 ciekawe, czy bez zaglądania do archiwum skapniecie się, o co konkretnie chodzi 🙂 stosik spory, w kazdym badz razie, tak mi sie wydaje 🙂

Alicja w Krainie Serc – Quin Rose & Soumei Hoshino

Ile to już wersji Alicji w Krainie Czarów powstało? Całkiem sporo powiadam wam. Począwszy od oryginalnej wersji pana Charlesa Lutwidge’a Dodgsona (Lewis Carroll dla niezorientowanych :P) poprzez filmy z aktorami, seriale telewizyjne, gry komputerowe, na Disneyu skończywszy. Właściwe, to powinnam była napisać, na grze komputerowej „Amercian Mcgee’s Alice”, bo to chyba ostatnia znana wersja utworu angielskiego pisarza z 1865 roku. Jednak Disney stworzył nie tylko film animowany, ale również film z Timem Burtonem jako reżyserem, dlatego uznałam, że należy się wytwórni ostatnie miejsce jako wspomnianych przeze mnie adaptacjach 😛 Powstała również seria mangowa i właśnie o niej teraz będę pisać 😉

Konkurs sierpniowy – apokaliptyczny WYNIKI!!

Przyszła pora na ogłoszenie wyników. Martycja mnie lekko skatowała, więc piszę do Was powoli, palcami wskazującymi, bo resztę połamała ;(

Wybór był ciężki. Dałyście nam do myślenia (moje paluszki… Martycja zbyt intensywnie zmuszała mnie do wyboru!)

Jednogłośnie stwierdziłyśmy, że wygrywa…