Nieznajomy na tratwie – Mitch Albom

Od zawsze ciekawił mnie wątek wszelkich katastrof i walki o przetrwanie ocalałych z nich osób. Nie ważne czy to film, książka, katastrofa lotnicza czy zderzenie z górą lodową. To właśnie dlatego „Nieznajomy na tratwie” zwrócił moją uwagę. Gdy jednak przeczytałam opis, okazało się, że jest coś jeszcze co czyni tę powieść wyjątkową. Co to takiego? Czy warto było sięgnąć po książkę Alboma?

Jak dawniej żyły dzieci – Ben Hubbard

Moja miłość do historii narodziła się w wyniku obcowania z literaturą dziecięcą i młodzieżową wtedy odpowiednią dla mojego młodego wieku. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele wspaniałych lektur dotyczących zamierzchłych czasów, dlatego dzieci zainteresowane tą tematyką mają w czym przebierać, dlatego by dany tytuł był atrakcyjny dla młodych czytelników musi się czymś wyróżnić.

Trup na plaży i inne rodzinne sekrety – Aneta Jadowska

Z autorką miałam do czynienia tylko raz, za sprawą zbioru opowiadać „Cud, Miód, Malina”, które to pomimo ciężkich początków, okazało się całkiem udanym tworem o wiedźmach i magii. Przejrzałam listę książek napisanych przez panią Jadowską i kupiłam dwie jej powieści. Jedna z nich to urban fantasy, a druga komedia kryminalna i właśnie po nią sięgnęłam jako drugą przygodę z panią Jadowską. Niestety pomimo dobrze zapowiadającej się komedii kryminalnej otrzymałam dramat z elementami komedii i kryminału. Dramat dosłownie i w przenośni…

Puk Puk – Anders Roslund

Sięgając po książki ulubionych autorów niezbyt przejmuję się tym, ile mogą mieć stron. Nawet jeśli zwrócę na to uwagę, obowiązuje zasada „im więcej, tym lepiej”. Zupełnie inaczej mają się sprawy, gdy chodzi o książki autorów, których nie kojarzę. Boję się wtedy zaufać i sięgnąć po dłuższą powieść. Opis „Puk puk” Andersa Roslunda brzmiał jednak tak interesująco, że postanowiłam zaryzykować i zagłębić się w lekturę tych blisko 480 stron. Czy było warto?

Blue Phobia – Eri Tsuruyoshi

Nie często kupuję nieznane mi mangi, ale jeśli już to robię, to z reguły są to jedno-dwutomówki, coby nie ryzykować znowu wkręcenia się w kilkudziesięciotomową serię, której końca nie widać. Jednym z takich tytułów jest Blue Phobia autorstwa Eri Tsuruyoshi. Kiedy moja żonka zwróciła mi uwagę na ten tytuł, od razu mnie on zaciekawił, mimo że nie wiedziałem o nim nic, poza skrótowym opisem fabuły i ładną, błękitną okładką. Czy miałem dobre przeczucie? Czy żonka wkopała mnie w coś, czego będę żałował?

Wybacz mi, Leonardzie – Matthew Quick

„Wybacz mi, Leonardzie” to najnowsza książka autora „Poradnika pozytywnego myślenia”. Co prawda wspomnianej powieści nie miałam okazji przeczytać, ale wiem, że jest szalenie popularna i że jej ekranizacja zdobyła Oscara. Wszystko to sprawiło, że zapragnęłam poznać twórczość autora. Dlaczego by nie zacząć od jego najnowszej książki? Czy „Wybacz mi, Leonardzie” stanie się równie sławna co kultowy „Poradnik pozytywnego myślenia”?

Opowiadania z doliny muminków – Tove Jansson

Wydawnictwo Harperkids lubi odgrzewać kotlety, ale w przypadku tych kulinariów im starszy obiad tym okazuje się tym smaczniejszy. Pierwsza książka o Muminkach, została opublikowana przez Tove Jansson w 1945. Książka tworzona w latach wojennych i jak na tamte trudne czasy niosła w sobie dużo radości. Opowiadała o istotach antropomorficznych, które przypominały wyglądem hipopotamy na dwóch nogach, ale kto nie zna muminków? Ano, ja wiem kto… Nasze dzieci! I czas to zmienić. Tutaj z pomocą przybywa właśnie nowe wydanie Muminkowych przygód, które powstało na podstawie opowiadań.

Berło światła. Kroniki Atlantydy tom 1 – Marah Woolf

Nastały wakacje, nastały upalne dni. W czasie, kiedy słońce wysoko świeci nad naszymi głowami, a temperatury przywodzą pustynny klimat, ja postanowiłam poniekąd naprawdę udać się w gorący klimat, bo do samego Egiptu. Od kilkunastu lat ten kraj jest często wybierany przez polskich turystów, więc czemu by nie skorzystać z okazji i nie wybrać się tam choćby dzięki słowu pisanemu? Jak pomyślałam, tak zrobiłam! I mój wybór padł na pierwszy tom nowej serii „Kroniki Atlantydy” Marah Woolf, czyli na „Berło światła”. Autorkę możecie kojarzyć z trylogii „Trzy czarownice”, która, notabene, jest wciąż przede mną.

Trzy żywioły – Simona Kossak

Uwielbiam osobę Simony Kossak. Jest trochę jak postać z filmu fantastycznego. Drobna kobieta mieszkająca w leśnej chatce w sercu puszczy i rozmawiająca ze zwierzętami. Czytałam wcześniej jej biografię i cieszę się, że w końcu sięgnęłam po książkę, która wyszła spod jej pióra. Wiodła życie, które warto przeżyć.

Lubię być miły, Czasami się złoszczę – Poznaj uczucia i emocje.

Żyjemy w czasach, kiedy wreszcie zaczynamy głośno mówić o emocjach. Przestajemy je dzielić na te „dobre” oraz „złe” i przede wszystkim zaczynamy je dostrzegać u dzieci, którym najdłużej odmawiano prawa do ich wyrażania. Sami zresztą jesteśmy pokoleniem trzydziesto/czterdziestolatków wychowywanych w poczuciu, że trzeba być „grzecznym”, chłopcom nie wolno płakać, a dziewczynki zawsze powinny być miłe.