Sekta z Wyspy Mgieł – Mariette Lindstein

Z roku na rok coraz więcej młodych ludzi pada ofiarami najróżniejszych ugrupowań, które narzucają im swoje przekonania, religię czy życiowe zasady. Sekty, bo tak potocznie nazywają się takie ugrupowania, to coraz większy problem i trudno się z nim uporać. Na korzyść tych grup społecznych działa łatwy dostęp do Internetu i portali społecznościowych. Dzięki temu ich ideologia trafia do szerszej grupy przyszłych wyznawców. Właśnie dlatego warto o tym mówić głośno, żeby ofiar zniewolenia było coraz mniej. Taką przestrogą jest książka, którą wydało wydawnictwo „Bukowy las”.

Reklamy

Wilcze leże – Andrzej Pilipiuk

Myślę, że każdy miłośnik Polskiej fantastyki zna twórczość Andrzeja Pilipiuka. Autor ten specjalizuje się przede wszystkim w krótkich formach literackich. Pisarz ma na swoim koncie mnóstwo opowiadań, które zostały nagrodzone prestiżowymi nagrodami literackimi. Do moich ulubionych zbiorów nalezą „Kroniki Jakuba Wędrowycza” i „Wampir z M3”. Wprawdzie nie jest to literatura wysokich lotów, ale można przy niej spędzić miło czas. I chyba o to autorowi chodzi. Dlatego wielkim zaskoczeniem nie będzie, że recenzja, którą dzisiaj przeczytacie będzie dotyczyła kolejnego pakietu krótkich historii.

Harry Hole tom 1. Człowiek nietoperz – Jo Nesbø

Jo Nesbø pisząc swoją pierwszą powieść, nigdy nie przypuszczał, że zostanie światowym fenomenem. Na dzień dzisiejszy łączna sprzedaż książek tego autora przekroczyła 30 milionów. Wynik jest imponujący a to dopiero początek. Jako ciekawostkę dodam, że powieści Nesbø zostały przetłumaczone na dwanaście języków a prawa do ekranizacji kilku jego dzieł wykupiły największe wytwórnie filmowe.

Hel 3 – Jarosław Grzędowicz

Przez ostatnie miesiące na moim czytniku wylądowały wszystkie powieści Grzędowicza. Pochłaniałem je w zatrważającym tempie. Kiedy myślałem, że już przeczytałem wszystko co wyszło z pod pióra tego pisarza, to na horyzoncie pojawiła się zapowiedź „Hel 3”. Wyczekując książki mój apetyt wzrastał z dnia na dzień, przecieki dotyczące dzieła nakręcały mnie coraz bardziej. Na całe szczęście dzięki uprzejmości fabryki słów otrzymałem swój egzemplarz miesiąc przed oficjalną premierą. Gdyby nie to zapewne umarłbym z ciekawości. Za egzemplarz recenzencki naturalnie dziękuję i zapraszam do zapoznania się z moją recenzją.

Droga do piekła – Przemysław Piotrowski

Po thrillery ostatnimi czasy sięgam z czystą przyjemnością. Głównie ze względu na chwilę relaksu i oderwanie od szarej codzienności. Właśnie dlatego powieść wydawnictwa Videograf SA musiała trafić w moje ręce. Trudno się nie skusić po tak intrygującym opisie i pochlebnym opiniom recenzentów. Czy było warto wejść w piekielne czeluści? Zapraszam do dalszej części tekstu.

Hubal – Jacek Komuda

„Nie było rozkazu kapitulacji… przeszliście przez piekło…

za nami groby kolegów… czy po to ginęli, abyśmy teraz mieli złożyć broń?

Ja w żadnym razie broni nie złożę, munduru nie zdejmę… tak mi dopomóż Bóg!”

Gen Atlantydzki – A. G. Riddle

„Gen atlantydzki” zwrócił moją uwagę już po samej zapowiedzi. Nie chodzi tu tylko o oszałamiającą ilość sprzedanych egzemplarzy, ale także o intrygującą fabułę. Autor trafił idealnie w moje gusta. Jako fan Dana Browna w ciemno sięgam po książki, w których główna oś fabularna jest mocno powiązana z historią. Po dobrnięciu do ostatniej strony pierwszej części trylogii „Zagadka pochodzenia” śmiało mogę stwierdzić, że kolejnej części będę wypatrywał z ogromnym zaciekawieniem.

Naśladowcy – Ingar Johnsrud

Miłośnicy skandynawskiego kryminału, którzy są obyci z tym gatunkiem literackim wiedzą, kim jest Jo Nesbø czy Stieg Larsson. Tych autorów nie trzeba im przedstawiać. Sam uważam, że na chwilę obecną Jo Nesbø nie ma sobie równych.

Zabić Ptasidzioba – Aleksander Minkowski

Na wstępie mojej recenzji pragnę uprzedzić potencjalnych czytelników, że powieść Aleksandra Minkowskiego nie należy do łatwych. Niniejsza książka jest zupełnie inna i przyznaję, że jeszcze nigdy w swoim życiu nie przeczytałem czegoś podobnego. „Zabić Ptasidzioba” to powieść dojrzała, skierowana do nieco starszych czytelników.

Adept – Adam Przechrzta

O książkach Adama Przechrzty słyszałem wiele dobrego, ale jeszcze nigdy nie miałem okazji sięgnąć po żadną z nich. Pochlebne opinie na temat cyklu „Demony” tylko spotęgowały moją ciekawość. Pomyślałem sobie, że warto byłoby zapoznać się z twórczością tego autora przy najbliższej nadarzającej się okazji. Tak się złożyło, że Fabryka Słów zapowiedziała „Adepta” i bez chwili namysłu zgłosiłem się do zrecenzowania tego tytułu, by na własnej skórze przekonać się, czy wszystkie te pozytywne recenzje okażą się prawdziwe. Na całe szczęście się nie zawiodłem.