Akademia wampirów tom 6. Ostatnie Poświęcenie – Richelle Mead

Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Jedna z moich ulubionych serii również. Co prawda ostatnia część wyszła w Polsce w 2012 roku, jednak ja ją przeczytałam dopiero w tym. Zawsze kiedy muszę obejrzeć ostatni odcinek ulubionego serialu, czy przeczytać ostatnią część serii, to mam doła. A to wcale nie jest fajne, kiedy ma się przed sobą, coś po czym nie ma już nic 😦

Akademia Wampirów 5: W mocy ducha – Richelle Mead

Nadszedł ten moment, gdy mogłam sięgnąć przedostatnią część jednej z moich ulubionych serii młodzieżowych. Smutno mi, jak sobie pomyślę, że już w przyszłym roku zakończę moją przygodę z Rose i Dymitrem, no ale cóż począć? Nie mogę wiecznie przekładać czytania tak ciekawej dla mnie historii. Zwłaszcza że autorka znów wplątała główną bohaterkę w tarapaty i postawiła przed nią kolejne sekrety do zgłębienia 😉

Akademia wampirów 4: Przysięga Krwi – Richelle Mead

Uwielbiam tę serię, i pomimo że przedprzedostatnia część różni się od pozostałych miejscem akcji, to i tak czytałam książkę z zapartym tchem, przeżywałam przygody nastoletniej dampirzycy, wyzywałam zachowanie nastoletniej Morojki i prychałam na strzygę Dymitra 😉

Akademia Wampirów 3: Pocałunek Cienia – Richelle Mead

Nie raz już wspominałam, ale i tak w kółko będę to powtarzać. „Akademia Wampirów” jest, bezapelacyjnie, najlepszą serią o nastoletnich wampirach, jaką czytałam! Trzecia część, którą właśnie skończyłam tylko to potwierdza, bo ja naprawdę rzadko kiedy ronię łzę po zakończeniu powieści (Jedną? Ty płakałaś jak bóbr! Dop. Raven). Jest mi bardzo trudno nie sięgnąć po kolejną książkę, zwłaszcza po TAKIM zakończeniu, ale tak bardzo lubię Rose & resztę, że mam zamiar sobie tę serię dawkować raz na ruski rok 😛

Akademia Wampirów 2: W szponach mrozu – Richelle Mead

Po pierwszej części serii „Akademia Wampirów” byłam zła, że w Polsce nie było jeszcze wtedy kontynuacji. Jak się w końcu pojawiła, prędko kupiłam i…
odłożyłam na stos innych drugich i trzecich części różnych tytułów. Tak to już ze mną jest. Nawet jak czegoś wyczekuję, to po zdobyciu danej książki/filmu/komiksu odkładam i nie śpieszę się z jej poznaniem. Wystarcza mi świadomość, że w każdej chwili mogę po nią sięgnąć. Wakacje w pełni, więc wzięłam się za stos „drugich części” i rozpoczęłam poznawanie dalszych losów mojej ulubionej dampirki – Rosalie.