Donald Trump. W pogoni za sukcesem – Michael D’Antonio

Ta recenzja będzie o człowieku, który je ze złotego talerzyka, steruje ludźmi bez największych problemów, lata własnym boeingiem 747, i który publicznie dał dotknąć swych włosów, by ludzie uwierzyli, że to wciąż jego prawdziwe. Mowa o Donaldzie Trumpie, który już niebawem będzie „wyskakiwał” z lodówki każdego człowieka na świecie. Właśnie takie mam wrażenie. W Polsce jeszcze się tego nie odczuwa, ale gdy wygra wybory prezydenckie, byłabym skłonna uwierzyć, że tak właśnie będzie.

Życzenie – Alexandra Bullen

Powieść przeleżała u mnie cztery lata, więc w końcu po nią sięgnęłam. Do zakupy przekonał mnie opis, który mówił o magii sukienki. Przecież tam gdzie magia nie powinno być nudno, prawda? Prawda? Niestety, książkę tę muszę nazwać jednym z największych czytelniczych rozczarowań 2014 roku 😦

Zazdrość – Gregg Olsen

Książki z wątkiem morderstwa, mało kiedy goszczą na mojej półce. Ale kiedy dochodzą do tego postacie z wyjątkowymi talentami, bądź mocami parapsychologicznymi, jestem w stanie spojrzeć na tytuł przychylnym okiem. Teraz wybór padł na „Zazdrość”. Skusiła mnie nie tylko obłędna i przyciągająca wzrok okładka, ale również opis. Naprawdę bardzo rzadko w książkach mam do czynienia z bliźniaczkami. Zwłaszcza gdy obie są postaciami pierwszoplanowymi. Zazwyczaj, to jedna z sióstr wiedzie prym w powieści, lecz tutaj opis wskazywał na to, że obie razem są kluczowymi postaciami. No cóż, dałam się skusić…

Monster High 4. Po moim trupie – Lissi Harrison

Nie tak dawno, nasza blogowa przyjaciółka Kasia, pochwaliła się cudnym kostiumem Halloweenowym córki. Mała była przebrana za Draculaurę, czyli jedną z bohaterek „Monster High”. Patrząc na małą kopię wampirzycy skojarzyłam, że przecież mam na półce nie tkniętą czwartą część przygód jej i reszty potwornych licealistów. Biorąc pod uwagę mój marny humor, stwierdziłam, że to odpowiednia chwila, aby po nią sięgnąć…

Kruczobór – Andrew Peters

„Cokolwiek zamierzasz zrobić, o czymkolwiek marzysz, zacznij działać. Śmiałość zawiera w sobie geniusz, siłę i magię”*

Andrew Peters, jak głosi nota na okładce jego książki, to człowiek niezwykle fascynujący, ale i dziwaczny. Od dziecka rozmawiał z drzewami, uwielbiał się na nie wspinać i chyba właśnie ta fascynacja zakiełkowała w jego umyśle i pozwoliła na stworzenie pierwszego tomu fantastycznej trylogii o ostatniej naturalnej enklawie ludzi. Przede wszystkim muszę podkreślić, że oceniam tę książkę z perspektywy dziecka, bo po kilku rozdziałach zrozumiałam, że ta powieść jest naprawdę skierowana stricte do „młodszych nastolatków”, jednakże zwrócę uwagę na elementy, które mogą nie przypaść do gustu starszym czytelnikom. Jednak najpierw nieco zdań o fabule.

Niewidzialna – Sophie Jordan

Znacie to uczucie niedosytu który towarzyszy ukończeniu dobrej książki? Mi towarzyszył on prawie rok, czyli do momentu wydania kontynuacji „Ognistej”.
Powieść zrobiła na mnie spore wrażenie, gdyż pierwszy raz miałam do czynienia z tak oryginalną fabułą, tocząca się wśród żyjących współcześnie smoków – zwanych tutaj „drakonami”.

Monster High 3: O wilku mowa – Lisi Harrison

Marząc o lekturze lekkiej i niewymagającej, zabrałam się za trzecią część Monster High. Jest to powieść idealna, aby się odprężyć i poprawić sobie humor. Do tej pory poprzednie części zapewniły mi naprawdę sporo rozrywki, więc i po tej spodziewałam się tego samego.

Jeniffer E. Smith – Serce w chmurach

Jak myślicie, ile czasu potrzeba, aby zmienić swoje życie? Godziny? Kilku minut, a może sekundę? W przypadku bohaterki książki „Serce w chmurach” są to tylko 4 minuty. I chyba właśnie to zaintrygowało mnie najbardziej. Niby jak w tak krótkiej chwili, można zmienić bieg wydarzeń? Odmienić swoje życie i siebie samego?

Monster High: Upiór z sąsiedztwa – Lisi Harrison

Miałam ostatnio ochotę na książkę lekką i niewymagającą zbytniego myślenia. Sięgnęłam więc po „Monster High 2: Upiór z Sąsiedztwa”. Pierwsza część była lekka, śmieszna i niewymagająca analizowania, zatem i tego spodziewałam się po jej kontynuacji.

Lunch w Paryżu – Elizabeth Bard

Sięgając po „Lunch w Paryżu” liczyłam na chwile oderwania od szarej rzeczywistości i książkowy spacer po francuskich uliczkach, z romansem w tle okraszonym wspaniałymi przepisami. I nie uwierzycie – to właśnie dostałam! Z ogromnym zainteresowaniem rozsiadłam się z lekturą, zmęczona już wszystkimi zjawiskami paranormalnymi. Chciałam czegoś zwykłego, codziennego, aczkolwiek bardziej kolorowego niż szarość realnego życia.