Biały kieł – Jack London

Książki Jacka Londona to, obok „Ani z Zielonego Wzgórza” i „Tajemniczego Ogrodu”, moje ulubione lektury zapamiętane z czasów dzieciństwa. Mam do nich ogromny sentyment. Pamiętam, że „Zew krwi” przyniosła mi kiedyś z biblioteki moja mama, by umilić mi paskudny czas choroby, która zagnała mnie do wyra. Mam nadzieję, że książki te okażą się ponadczasowe i kolejne pokolenia również je docenią. Dziś na tapet trafia u mnie „Biały kieł” zaadaptowany na potrzeby komiksu.

Gwiezdny port. Powieść graficzna – George R. R. Martin, Raya Golden

Obok tytułu „Gwiezdny Port” połączonego z nazwiskiem Georga R.R. Martina i cudnej kolorowej okładki nie mogłam przejść obojętnie. Zachęcający opis fabuły również zrobił swoje. Stało się: obcy odnaleźli Ziemię, jednak okazali się mieć jak najbardziej pokojowe zamiary i zaprosili „ludzkość” do Wspólnoty Harmonii Światów, jako trzysta piętnasty znany gatunek. W mojej głowie padły słowa „wchodzę w to”, choć adekwatniejszy byłoby stwierdzenie „lecę do Chicago”, gdzie znajduje się jeden z portów kosmicznych, by poznać część przedstawicieli obcych ras.

Wielki Gatsby. Powieść graficzna – F. Scott Fitzgerald, Aya Morton

Wydawnictwo Jaguar od jakiegoś czasu publikuje komiksowe wersje klasyków literatury. W serii wyszły już „Zabić Drozda”, „Folwark Zwierzęcy” i „1984”. W październiku tego roku premierę miał „Wielki Gatsby”, w którego oczywiście musiałam się zaopatrzyć, bo jak już zaczęłam kolekcjonować powieści graficzne od Jaguara, to nie zamierzam przerywać 😉

Opowieść podręcznej. Powieść graficzna – Margaret Atwood, Renee Nault

Powiadają, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. Ja poniekąd to zrobiłam, ale nie dwa, a trzy razy! Jak to możliwe? Jest książka, jest serial, a niedawno pojawiła się powieść graficzna. „Opowieść podręcznej” Margaret Atwood to historia, którą zna mnóstwo osób. To opowieść o zniewoleniu kobiet. Motyw bardzo na czasie, zwłaszcza w odniesieniu do niedawnych protestów kobiet, których główna bohaterka stała się w pewien sposób symbolem. I wcale mnie to nie dziwi.

Rok 1984. Powieść graficzna – George Orwell, Fido Nesti

Co byście zrobili, gdyby rząd patrzył na wasz każdy ruch, z ekranów TV sączyłaby się propaganda sukcesu, a każdy obywatel waszego kraju byłby potencjalnym wrogiem/szpiegiem/donosicielem?

Nie, nie chodzi mi o Polskę w niedalekiej przyszłości 😛 Chodzi mi o sytuację, w jakiej znalazł się główny bohater opus magnum George’a Orwella.

Stranger things. Prosto w ogień – Jody Houser, Ryan Kelly, Le beau Underwood, Triona Farrell, Nate Piekos

Niedawno recenzowałem jeden z komiksów osadzonych w świecie serialu Stranger Things (LINK KLIK). Jak w owej recenzji wspominałem, uwielbiam serial, a fabuła komiksu pozwoliła mi poznać inne dzieciaki z eksperymentów w Hawkins. A co, gdyby rozwinąć wątek dzieciaków po ucieczce? Co, gdyby dzieciaki z „Szóstki” spotkały się z dzieciakiem z serialu? Zapraszam do recenzji kontynuacji, by się przekonać.

Zabić drozda. Powieść graficzna – Harper Lee, Fred Fordham

Jeśli studiowałaś filologię angielską, to na pewno twoją lekturą była powieść „To kill a Mockinbird”. Próbowałam sobie przypomnieć, czy w podstawówce lub liceum była to również moja lektura. Nawet zapytałam kilka dawnych koleżanek i okazało się, że nie. Tak czy siak, postanowiłam zrecenzować lekturę szkolną, ale w wersji komiksowej, bo nie wiem, czy dałabym znów radę książkę w oryginale przeczytać 😛

The Terminator. Sector War – Brian Wood, Jeff Stokely, Trione Farrel

Uwielbiam Terminatora Jamesa Camerona. Już od pierwszych opowieści kolegi w podstawówce, wiedziałem, że jest to film dla mnie. Po obejrzeniu dwóch pierwszych części tylko się w tym przekonaniu utwierdziłem. Kiedy więc Scream Comics wydał u nas Sector War osadzone w tym uniwersum, niemal od razu zaopatrzyłem się w swój egzemplarz (notabene na Targach Książki w Krakowie, ale to już inna historia 😉

Skąd się bierze woda sodowa … i nie tylko. – Tadeusz Baranowski

Pamiętam, kiedy byłem mały (jakieś dwie dekady temu), nie miałem internetu, nie miałem komputera, a w piłkę byłem kiepski, dlatego nie lubiłem grać. Miałem za to bibliotekę publiczną blisko domu, a w niej mnóstwo książek i komiksów. Wśród nich kilka albumów autorstwa Tadeusza Baranowskiego, które po prostu ubóstwiałem. Mam właśnie przed sobą ósme wydanie jednego z nich…

Rick and Morty. Tom 1 – Zac Gorman,

Jest pewien serial dla dorosłych. Dla takich, którzy lubią czarny humor, delikatną groteskę i dużo prawdy rzucanej wprost z ekranu okraszonej wyprawami do równoległych światów. Mowa tu o serialu pt. Rick i Morty, który można obejrzeć na platformie Netflix, oraz pojedyncze odcinki są puszczane na kanale Comedy Central Family. Co ciekawe, są to dwie różne wersje z całkowicie odmiennym dubbingiem. Osobiście polecam tą na Netlixie. Wydaje mi się, że głosy są tam lepiej dopasowane, a charaktery postaci lepiej oddane. Czy tu, czy tu warto ten serial obejrzeć. Jest połączeniem pseudonaukowego bełkotu starszego dziadka z problemami natury rodzinno-społecznej.