Sekretne życie drzew – Peter Wohlleben

W dzisiejszej odsłonie Naszych Recenzji chciałabym przedstawić Wam książkę nietypową. Lekturę, w której nie ma jednego, głównego bohatera. Protagonistą nie jest też człowiek. Nie jest nim nawet pies czy kot! Gdyż ostatnio wielu autorów serwuje nam bohaterów zwierzęcych, którzy opowiadają nam o życiu z własnej perspektywy. O nie! Dziś zajmiemy się tytułem nieco zaskakującym, dziełem traktującym o tysiącach, ba! Milionach bohaterów. O drzewach.

Fobos – Victor Dixen

Sześć dziewczyn i sześciu chłopaków wybranych w ogólnoświatowym castingu ma założyć pierwszą ludzką kolonię na… Marsie.

Startujemy w kosmos! 3.. 2.. 1.. START!

I lecimy, lecimy, lecimy i lecimy…

Victor Dixen zabrał mnie w kosmiczną podróż i zapomniał po mnie wrócić. Ja rozumiem, że to wszechświat, że rakieta, że na Marsa ale żeby tak kompletnie nic?

Naśladowcy – Ingar Johnsrud

Miłośnicy skandynawskiego kryminału, którzy są obyci z tym gatunkiem literackim wiedzą, kim jest Jo Nesbø czy Stieg Larsson. Tych autorów nie trzeba im przedstawiać. Sam uważam, że na chwilę obecną Jo Nesbø nie ma sobie równych.

Panika – Lauren Oliver

„…Wyobraź sobie grę, w której każdy
musi podjąć śmiertelne ryzyko,
by wygrać wielką nagrodę –
przepustkę do lepszego życia.

Ta gra to Panika…
Uczestnicy zostają zmuszeni
do przesunięcia własnych granic,
do wyjścia poza strefę bezpieczeństwa,
do stawienia czoła najgłębszym lękom.…”

Wiosna w Różanach – Bogna Ziembicka

Ostatnio oczka mi się zaświeciły, jak ujrzałam okładkę „Wiosny w Różanach”. Część pierwsza towarzyszyła mi w czerwcu nad morzem, i niemiłosiernie mnie wciągnęła. Cudowna, pełna ciepła historia Zosi opisana była tak, że czułam się jak uczestnik wszystkich wydarzeń. Cichy i dyskretny obserwator. To samo liczyłam zastać w części drugiej. Jak myślicie, sprostała moim wymaganiom? Utrzymała wciąż ten sam poziom?

Droga do Różan – Bogna Ziembicka

Dostałam ostatnio propozycję napisania recenzji do drugiego wydania książki „Droga do Różan”. Za pierwszym razem nie dałam się skusić pewna, że jest to kolejna banalna historia z romansem w tle i z happy endem, gdzie Ona rzuca się Jemu na szyję i żyją „długo i szczęśliwie”. Jednak słowa polecające pani Beaty Tyszkiewicz, kobiety którą cenie, przeważyły szale na korzyść książki.

Dotyk Julii – Tahereh Mafi

Na fali romansów paranormalnych, tak modnych od ostatnich dwóch lat(?), wypłynęła nowa powieść tym razem spod pióra debiutującej autorki Tahereh Mafi o tytule Dotyk Julii. Choć przyjęta i oceniana jako dystopia lub według innych teorii antyutopia, powieść tej młodej pisarki nie jest ani jednym ani drugim. Rzeczywiście zawiera elementy antyutopijne i jako takie dystopijne, ale zdecydowanie jest to rasowy romans paranormalny przesycony przesadzonymi opisami uczuć niedojrzałych bohaterów.

Klątwa tygrysa. Wyzwanie – Colleen Houck

Na fali popularności serii „Zmierzch”, powstają kolejne, podobne do niej powieści. Jednak „Klątwa Tygrysa” zaskoczyła mnie swoją oryginalnością, co zresztą mogliście przeczytać w recenzji tej książki. Kiedy więc nadarzyła się możliwość sięgnięcia po jej kontynuacje, niewiele się namyślając, znowu zapragnęłam udać się wraz z bohaterami do pięknych i jakże niebezpiecznych Indii, w poszukiwaniu ich przeznaczenia.

Dotyk Julii – Tahereh Mafi

Dopiero kiedy otrzymałam tę książkę do recenzji, dowiedziałam się o czym ona jest. Miałam mgliste pojęcie, że to jakiś „paranormal” dla nastolatków, ale koleżanka przekonała mnie, że nie do końca tak jest;) Zabrałam się za czytanie i stwierdzam, że nie było tak źle, jak przypuszczałam. Jest nawet lepiej, bo historia dziewczyny o zabójczym dotyku wciągnęła mnie, mimo paru zgrzytów. Cieszę się, że autorki powoli odchodzą od motywu „ona – dupa wołowa”, „on – ideał, ale z nadnaturalną tajemnicą”.

Klątwa Tygrysa – Colleen Houck

Jak tylko usłyszałam o „Klątwie tygrysa” powieści jakże zachwalanej na zagranicznych portalach, zaczęłam czytać o niej wszelkie możliwe recenzje pojawiające się na polskich stronach i blogach. I tutaj mnie zaskoczono – opinie o powieści skrajnie się różniły. Od pełnych zachwytu i emocji, po krytyczne i zadeptujące całkowicie powieść z błotem. Zaintrygowana, postanowiłam sama przekonać się, co jest z tą powieścią, że wywołuje tak różne emocje wśród czytelników.