Instytut – K. C. Archer

Wśród zapowiedzi książkowych wydawnictwa Uroboros moją szczególną uwagę zwróciła książka, która została porównana do serii o Harrym Potterze. Młodego czarodzieja uwielbiałam za czasów, kiedy byłam dzieckiem i nie zmieniło się to nawet, kiedy skończyłam dwudziestkę. Po prostu każdy ma w sobie odrobinę magii! Tym chętniej sięgnęłam po książkę, która choć nie ma w sobie typowej magii, bohaterowie nie rzucają zaklęć i nie ważą eliksirów, to wydała mi się dosyć interesująca. A mówię tutaj oczywiście o książce „Instytut” K. C. Archer.

Królestwo Popiołów część 1 i 2 – Sarah J. Maas

Nadszedł ten moment! Zakończyłam historię, którą rozpoczęłam kilka lat temu. Seria książek, które od lat cieszą się ogromną popularnością, i która na zawsze zakorzeniła się w popkulturze. Seria, o której mowa rozpoczęła się tytułem „Szklany tron”, a dziś będę mieć dla Was recenzję ostatniego, 6 tomu, czyli „Królestwa popiołów”.

Alyssa i obłęd – A. G. Howard

Mówi się o klątwie drugiego tomu. Ja też wiele razy wspominałam o tym zjawisku przy okazji czytania powieści wielotomowych. Niemal zawsze trafiałam na serie, w których ta druga część jest tą gorszą od pierwszej. Rozpoczęcie jakiejś serii jest zwykle ciekawsze, bo jest wprowadzeniem w wykreowany świat, w historie bohaterów oraz nakreśla ogólną linię chronologiczną w kierunku, w którym będzie zmierzać każdy kolejny tom. W tym momencie na scenę wkracza kontynuacja, która okazuje się zapychaczem i mało znaczącym rozwojem wydarzeń. Ogólnie drugie tomy to zło wcielone. Ja jednak trafiłam niemal na perełkę, bo okazuje się, że dobry pomysł może przełamać klątwę.

Alyssa i czary – A. G. Howard

Kiedy byliście mali, prawdopodobnie większość z Was czytała „Alicję w Krainie Czarów”, powieść Lewisa Carolla, w której to mała, ciekawska dziewczynka ściga Białego Królika i wpada za nim przez króliczą dziurę właśnie do tytułowej Krainy Czarów. Pamiętam, gdy czytałam ją po raz pierwszy. Wspaniała baśń z wieloma fantastycznymi postaciami o odwadze, szlachetności i dobrym sercu Alicji. Dzięki podróży do Krainy Czarów można zacząć marzyć o magicznym świecie, w którym wszystko jest możliwe. Nie przypuszczałam, że powstanie coś na miarę sequel’u tej historii, a jednak!

Czarny Mag. Pierwszy rok – Rachel E. Carter

Uwielbiam czytać fantastykę. Jest idealna wręcz właśnie na takie dni, które obecnie nastały, a więc niby słoneczko przyświeca, ale jeszcze nie do końca jest ciepło. Dzięki książkom z tego gatunku łatwo przenieść się w zupełnie inny świat i choć na chwilę zapomnieć o swoich przyziemnych problemach. Ale jeśli myślicie, że w świecie magii wszystko jest proste i przyjemne (bo przecież wystarczy machnąć odpowiednio ręką, a pranie samo się nastawi, zaś naczynia same zaczną się pucować), to jesteście w grubym błędzie.

Tajemnica diabelskiego kręgu – Anna Kańtoch

Podobno nie ocenia się książki po okładce. W takim razie po co one w ogóle są? Wszystkie książki powinny mieć szarą okładkę z tytułem na środku i tyle. Prawda jest taka, że dobra okładka potrafi przyciągnąć oko potencjalnego czytelnika. Tak właśnie było ze mną. Kolorowy, mroczny rysunek tak bardzo mnie zachwycił, że kupiłam książkę w ciemno i całe szczęście, bo fabuła okazała się naprawdę intrygująca.

Gdzie śpiewają diabły – Magdalena Kubasiewicz

Nie wiedziałam czego spodziewać się po książce „Gdzie śpiewają diabły” autorstwa Magdaleny Kubasiewicz. Gdy tylko ujrzałam w newsletterze okładkę – wiedziałam, że muszę ją przeczytać i nawet nie zerknęłam na opis. To dość odważny pomysł, by zamówić książkę tylko ze względu na jej wygląd, przyznaję. Okazał się on jednak nie tylko dobry, a wręcz doskonały! Lektura pochłonęła mnie bez reszty.

Nomen Omen – Marta Kisiel

O twórczości Marty Kisiel dotychczas jedynie słyszałam. Kojarzyłam jej debiutancką powieść „Dożywocie”, ale zwlekałam z sięgnięciem po nią. Zawsze do przeczytania było coś ważniejszego czy ciekawszego. Gdy na moją półkę trafiła „Nomen omen”, nie było już odwrotu. Musiałam w końcu zapoznać się z powieścią tej autorki. A teraz zadaję sobie pytanie – jak mogłam tyle zwlekać?

Dwór szronu i blasku gwiazd – Sarah J. Maas

Dzisiejsza recenzja będzie chyba najkrótszą, jaką do tej pory napisałam, ale wynika to z tego, że nie ma o czym pisać.

Fetch. Nieludzie – Kat Falls

Od jakiegoś czasu przestałam czytać książki tematyki dystopii. W sumie, sama nie wiem czemu, bo literatura postapokalipsy zawsze była moją ulubioną, ale chyba zwyczajnie mi się przejadła. Książka Kat Falls nie jest nowością, bo pochodzi z 2015 roku, ale gdy zobaczyłam ją w spisie pozycji Wydawnictwa UROBOROS (GRUPA WYDAWNICZA FOKSAL) wiedziałam, że muszę ją przeczytać.