Okruchy gorzkiej czekolady. Morze ciemności – Elżbieta Sidorowicz

Nigdy nie kryłam się z tym, że gdy słyszę o starym dworze, jestem z miejsca kupiona. A gdyby dorzucić do tego jakieś tajemnice, sekrety rodzinne i wątek sensacyjny… chwilka, chyba się rozpędziłam. Od początku. „Morze ciemności” to pierwszy tom cyklu Okruchy gorzkiej czekolady autorstwa Elżbiety Sidorowicz. Gdy patrzę na okładkę, widzę coś dla młodzieży. Gdy czytam opis, widzę coś dojrzalszego. Gdy czytam opinie, widzę jeszcze co innego. Trochę zwlekałam z lekturą, ale wreszcie nadszedł idealny moment. Zaopatrzona w coś gorącego do picia – nie, nie była to czekolada – zaszyłam się z książką i zaczęłam czytać.

Dopóki śmierć nas nie rozłączy – Joann Chaney

„Dopóki śmierć nas nie rozłączy” to dla mnie jedna z największych czytelniczych niespodzianek tego roku. Opis, tytuł, okładka – wszystko to sugerowało, że mam do czynienia z poprawną, niczym nie wyróżniającą się pozycją. Ostatecznie okazało się, że najnowsza powieść Chaney to jedna z lepszych książek, jaką ostatnio czytałam. Co jest w niej takiego wyjątkowego?

Odkupienie – David Baldacci

Jakiś czas temu w moje ręce trafiła książka Davida Baldacciego „Ostatnia mila”. Kryminał okazał się ciekawą lekturą. Przyjemną, wciągającą, na dobrym poziomie. Chociaż serii o Amosie Deckerze nie zaczęłam od pierwszego tomu, książka była skonstruowana w taki sposób, aby czytelnik mógł zorientować się, jaka jest historia bohaterów, a sprawa z „Ostatniej mili” była zamkniętą całością. Kiedy więc w newsletterze Wydawnictwa Dolnośląskiego zobaczyłam kolejną pozycję z serii – postanowiłam sprawdzić, czy i „Odkupienie” przypadnie mi do gustu.

Instytut – Stephen King

Powieści spod pióra Stephena Kinga to nigdy nie są zwyczajne horrory czy zwykłe straszaki. Często, dużo ważniejsze w jego książkach są wątki społeczno-obyczajowe, które nie tylko budują nastrój ale też mocno określają i kształtują bohaterów tych historii. Właśnie to sprawia, że powieści Kinga (w większości) są tak dobre, ale również to przysparza mu wielu krytyków, według których jego powieści bywają rozwleczone i skomplikowane.

Królestwo – Jess Rothenberg

„Odwiedź KRÓLESTWO – miejsce, w którym technologia ożywia marzenia! Czekają tam na ciebie niezwykłe Czarodziejki – najnowsze osiągniecie bioinżynierii. Wygalają jak ludzie, wysławiają się jak ludzie, ale czy nimi są?
Ana, jedna z nich, została zaprojektowana tak, aby spełnić każde twoje życzenie. Razem z pozostałymi siostrami jest główną atrakcją parku. Ich zadaniem jest oderwanie gości od ich codziennych problemów.
Kiedy jednak Ana spotyka Owena, nowego pracownika, zaczyna doświadczać emocji wykraczających poza jej oprogramowanie. Czy to, co czuje, to… miłość?
Wciągająca bajka zmienia się w przerażający koszmar, kiedy Ana zostaje oskarżona o brutalne zabicie Owena. Jej proces to prawdziwy skandal. Ci, którzy kiedyś skandowali jej imię z zachwytem, teraz domagają się rozebrania jej na części.”

Z dala od siebie. Mroczna baśń – Liz Braswell

„Mam tę moc, mam tę moc, rozpalę to, co się tli…”
Przyznajcie się teraz: kto z Was przeczytał powyższy tekst śpiewając jedną z najbardziej rozpoznawalnych piosenek ostatnich lat jeśli chodzi o filmy animowane ze stajni Disneya? Sama się zgłaszam, bo nie ukrywam, że na swój sposób uwielbiam tę bajkę. Dlatego dziś będzie o książce, która nawiązuje do „Krainy lodu”. Mowa tutaj o powieści „Z dala od siebie” Liz Braswell z serii „Mroczna baśń”. Ta mroczność daje trochę nadziei na coś w stylu „Baśnie braci Grimm. Wersja dla dorosłych”, prawda? 😀

Kobieta w mroku- Vanessa Savage

Wystrzegam się oceniania książek po okładce, bo dobrze wiem, jak często bywa to mylące. Nie zmienia to faktu, że bywają okładki, które bardziej przykuwają moją uwagę oraz inne, które robią to w mniejszym stopniu. Najnowsza powieść Vanessy Savage — jeżeli dobrze się orientuję — pierwsza wydana na polskim rynku wydawniczym, zaintrygowała mnie swoją dwuznacznością. Z jednej strony można zauważyć dom rodem z horroru, z drugiej zaś pojawia się krew niczym z trzymającego w napięciu thrillera. A czym „Kobieta w mroku” właściwie jest? Postanowiłam to sprawdzić.

Pandemia – Robin Cook

W ostatnim czasie miałam okazję czytać dwie, poniekąd podobne do siebie książki, obejmujące około-medyczną lub biologiczną tematykę. Pierwsza to „Cold storage. Przechowalnia śmierci”, która okazała się świetną rozrywkową lekturą. Druga to „Pandemia” – i to właśnie tą powieścią się tutaj zajmę.

Szóste piętro – Alex Sinclair

„Szóste piętro” Alexa Sinclair’a to pozycja dla tych, którzy lubią ciągłą niepewność, mnożące się pytania oraz wartką akcję. To jedna z tych książek, które ciężko odłożyć, bo chce się znaleźć odpowiedzi na pytaniu typu: „Ale jak?”, „Po co?”, „Dlaczego?” itd. Rozwiązanie zdaje się być na wyciągnięcie ręki, ale ciągle coś jakby umyka.

Sieci Widma – Leszek Herman

O Leszku Hermanie słyszałem dużo dobrego już za czasów mojego krótkiego epizodu w księgarni. Pomimo licznych poleceń nie miałem czasu zabrać się za chociażby genialny „Sedinum. Wiadomość z podziemi”. Teraz po przeczytaniu niniejszej książki żałuję, że nie posłuchałem czytelników i obiecuję, że nadrobię zaległości w najbliższym czasie. Przejdźmy zatem do najnowszego dzieła Pana Hermana i sprawdźmy czy utrzymał on wysoki poziom.